همیشه این سوال وجود داشت که آیا راهی وجود دارد که بتوان اطلاعات مربوط به نوع بشر را برای صدها هزار سال، حتی پس از پایان دوران بشریت حفظ کرد. حال به کمک تلاش های محققان دانشگاه تویِنتِه در هلند، این کار امکان پذیر شده. آن ها دیسکی را ساخته اند که قادر است داده ها را تا قرن های متمادی در خود نگه دارد.
از آن جایی که امکان تست مقاومت این دیسک در زمان واقعی و برای دوره های زمانی چند صد هزار ساله وجود نداشت، محققان با یک روش خلاقانه و بهره گرفتن از نظریه ای موسوم به آرنیوس، گذر زمان را برای سنجش دوام داده های روی دیسک، شبیه سازی کردند.
داده ها با فرمت کدهای کیو آر (QR) بر روی یک دیسک فلزی نازک، از جنس
تنگستن، با یک پوشش محافظتی، از جنس
سیلیکون نیترید، ذخیره شدند. انتخاب تنگستن به دلیل نقطه ذوب بالا و ضریب انبساط حرارتی پایین آن بود. سیلیکون نیترید هم به علت مقاومتش در برابر شکستگی و همچنین ضریب انبساط حرارتی پایینش انتخاب شد.
آن ها دیسک های ساخته شده به این روش را در دماهای مختلف حرارت دادند و وضعیت داده های روی آن ها را بررسی کردند. طبق نظریه آرنیوس، اگر دیسک ها می توانستند به مدت 1 ساعت در دمای 445 کلوین دوام بیاورند، آن وقت بقای دیسک ها برای دوره زمانی یک میلیون سال تضمین می شد. همین اتفاق هم افتاد و دیسک ها از تست های حرارتی سربلند بیرون آمدند.
گرچه این محققان هنوز پاسخی در مورد بقای داده های روی این دیسک ها در شرایط ویژه، نظیر برخورد شهاب سنگ ها ندارند، با این وجود اعتقاد آن ها بر این است که در آینده ای نزدیک، دیسک های مستحکم تری هم ساخته خواهند شد، و دیسک آن ها تنها یک گام رو به جلوی اساسی در جهت حفظ داده های تمدن بشری برای آینده های دور است.
تبادل لینک هوشمند 